ÖZET

Sonuç:

Çalışmada Suriye uyruklu olgularda ve Tarsus bölgesinde yüksek oranda kızamık IgM pozitifliği tespit edildi. Risk grupları arasında aşılamanın artırılması ve bulaşıcı hastalıklardan korunma konusunda daha fazla eğitim verilmesi önerilmektedir.

Bulgular:

Mersin’de 2017, 2018, 2019 ve 2020 yıllarında toplam 1205 şüpheli kızamık olgusı bildirilmiştir. Olguların 623’ü (%51,7) kadın, 582’si (%48,3) erkektir. Olguların 725’i (%60,2) Türkiye, 480’i (%39,8) Suriye uyrukluydu. Olguların 724’ü (%60,1) Tarsus’taydı. Kızamık IgM 661 (%54,9) olguda pozitif, 544 (%45,1) olguda negatifti. Kızamık IgM pozitifliği sıklığı Suriye uyruklu olgular arasında anlamlı şekilde yüksekti (%71,5) (p<0,001). Tarsus bölgesinde kızamık IgM pozitifliği sıklığı diğer ilçelere göre (%63,5) anlamlı olarak yüksekti (p<0,001).

Gereç ve Yöntem:

Kesitsel tipte olan bu çalışma, Ocak 2020 ile Kasım 2021 tarihleri arasında Türkiye’nin Mersin ilinde yapıldı. Araştırmanın evrenini 2017-2020 yılları arasında Mersin’de bildirimi yapılan kızamık şüpheli olgular oluşturdu. Çalışmanın bağımlı değişkeni kızamık IgM antikor pozitifliği; bağımsız değişkenler yaş, cinsiyet, uyruk, ikamet edilen şehir, bildirim yılı ve mevsimi, ateş ve üst solunum yolu enfeksiyonu semptomları varlığıdır. Verilerin özetlemesinde tanımlayıcı istatistikler, analizinde ki-kare ve Mann-Whitney U testleri kullanıldı.

Giriş:

Bu çalışmada 2017 ve 2020 yılları arasında Türkiye’de Mersin ilinde bildirimi yapılan şüpheli kızamık olgularının değerlendirilmesi amaçlanmıştır.