Ülkemiz çocuklarina uygulanan primer asilama hizmeti Saglik Bakanligi tarafindan planlanmakta ve yürütülmektedir. Ülkenin ekonomik zorluklari nedeni ile maalesef Bakanlik tarafindan yürütülen bu takvimdeki asi sayisi kisitlidir. Maliyeti ucuz olan bu asilar, ücretsiz olarak yapilmakta; pahali asilar ise ücretli olarak çocuklarin aileleri tarafindan temin edilerek yaptirilmaktadir. Halen ülkemizde yeni üretilen konjüge pnömokok asisi haricinde tüm asilar ticari hayatta mevcut olup, çocuklara yaslarina uygun her asi ücretli olarak yapilabilmektedir. 1980’li yillarda kullanilmaya baslamasina ragmen hepatit B asisi ancak 1997 yilinda rutin asilama programa alinmis ve 1998 yilinda uygulanmaya baslanmistir. Ne yazik ki o tarihten beride herhangi yeni bir asi ulusal asi programina daha girememistir. Su anda ülkemiz çocuklarina rutin uygulanan asi takvimi Tablo 1’de verilmistir. Ülke genelinde ulasilabilen tüm çocuklari asilamak hedef iken, maalesef bazi etkenler nedeni ile hiç bir asinin yapilma orani %100’ye ulasamamistir. Bu sorun nedeni ile hastaliklari tamamen silme hedefinden yola çikarak bazi yillar normal asilama programina ek olarak Saglik Bakanligi çocuk felci asilama günleri uygulamaktadir. ‘MOPAP’ dedigimiz bu program sayesinde ülkemizde 1998 yilindan beri yeni polio vakasina rastlanmamistir. Saglik Bakanligi eski yillarda çocuk felci, geçen yil ise kizamik için asilama günleri uygulamistir.(Tablo 1).Ülkemizde Saglik Bakanligi tarafindan uygulanan asilama programi disinda mevcut asilarin hangi takvim çerçevesinde kullanilacagi konusunda kapsamli bir uygulama önerisi bulunmamaktadir. Bu ihtiyaçtan hareketle asilama ile ilgilenen bünyesindeki hekimlerle Türk Pediatri Kurumu, Türkiye Milli Pediatri Dernegi, Immünoloji Dernegi ve Çocuk Enfeksiyon Hastaliklari Dernegi ortak toplanarak ülkemizdeki var olan asilarin uygulanmasina temel olarak bir asi programi önerisi sunmuslardir. Bu öneri Tablo 2’de verilmistir. Rutin asi programi disinda kalan asilar, ülkenin ve ailenin sosyoekonomik kosullari ve epidemiyolojik verileri dikkate alinarak yapilmalidir. Aileler, doktorlar tarafindan asilar hakkinda dogru bilgilendirilmeli ve onlarin istekleri dogrultusunda uygulanmalidir.(Tablo 2).