Derleme

Chediak-Higashi Sendromu - Derleme

  • Zuhal Karali
  • Sara Sebnem Kiliç

J Curr Pediatr 2007;5(3):99-104

ÖZET Chediak-Higashi sendromu (CHS) otozomal resesif geçen, birçok sistemi etkileyen nadir görülen bir hastaliktir. CHS1 geninde mutasyonlar saptanmistir. Klinik olarak ciltte ve saçta hipopigmentasyon, uzamis kanama zamani, immun yetmezlik, tekrarlayan enfeksiyonlar, nörolojik anormalliklerle karakterizedir. Periferik lökositlerde ve diger hücrelerde dev granüller görülür. Kök hücre transplantasyonu bazilarinda basarili olmustur. Hastalar genellikle piyojenik enfeksiyon, kanama, ve hizlanmis fazin komplikasyonlarina bagli kaybedilir.(Güncel Pediatri 2007; 5: 99-104) Anahtar kelimeler: Chediak-Higashi sendromu, hipopigmentasyon, immun yetmezlik

Anahtar Kelimeler: Chediak-Higashi sendromu, hipopigmentasyon, immun yetmezlik

Chediak-Higashi sendromu otozomal resesif kalitim gösteren ciltte ve saçta hipopigmentasyon veya albinizm, agir immun yetersizlik, hafif kanama diyatezi, nörolojik anormallikler, lenfomaya benzer sendromla erken ölümle sonuçlanan bir hastaliktir. Periferik lökositler ve diger hücrelerde anormal dev granüller ile karakterizedir. Ilk olarak 1943 yilinda Beguez-Cesar tarafindan rapor edilmistir (1). Steinbrinck 1948’de rapor etmis, Chediak 1952 yilinda, Higashi 1954 yilinda hastaliga adini koymustur (2). Insidansi hastaneye basvuran hastalarin 3/15000’ dir (3). Hastaliga tüm toplumlarda oldukça az olarak rastlanir. Venezüella adalarinda daha sik oldugu bildirilmistir (4). Insan ve farelerdeki Chediak-Higashi Sendromuna, CHS1 adli gen mutasyonunun neden oldugu saptanmistir (5-7). CHS1 geni fonksiyonu bilinmeyen bir proteini kodlar (8).


Klinik ve Patolojik Görünüm

Dermatolojik bulgular olarak ciltte ve saçta hipopigmentasyon ve okülokütanöz albinizm görülür. Göz bulgulari iriste pigmentasyon azalmasi, fotofobi, görme azligi, nistagmus, strabismus ve maküler hipoplazi seklinde görülebilir (9,10). Immünolojik olarak nötropeni ve dogal öldürücü (NK) hücrelerinin fonksiyon yetersizligi sonucu özellikle stafilokok ve streptokoklara bagli sik piyojenik enfeksiyonlar görülür. Rutin çocukluk asilarini iyi tolere ederler. Hematolojik bulgu olarak orta dereceli kanama diyatezi ve kolay çürük olusumu izlenir (11,12). Nörolojik bulgular konvülziyon, mental gerilik, kranial sinir paralizisi, progressif periferik nöropati, alt ekstremitede daha belirgin kas güçsüzlügü, hantallik, düsük ayak, durus anormallikleri, derin tendon refleksi (DTR) azalmasi seklinde görülebilir (13-15) Hizlanmis faz olgularin % 85’inde meydana gelir. Bu klinik tablo lenfoproliferatif sendroma benzer. Her iki tabloda da lenfohistiyositik infiltrasyon, ates, sarilik, hepatosplenomegali, lenfadenopati, pansitopeni ve kanama olusur. Jinjivit ve bukkal mukozada psödomembran olusabilir (16-19). Ayrica hizlanmis faz familyal eritrofagositik lenfohistiyositoz, hemofagositik sendrom ile karisabilir (20) . Hastalarin büyük çogunlugu (% 90) hayatin ilk 10 yilinda piyojenik enfeksiyon, kanama, hizlanan fazda komplikasyonlar nedeniyle kaybedilir. % 10’luk kismi ise ergenlige kadar önemli hastalik geçirmez. Ancak progressif agir nörolojik komplikasyonlar nedeniyle baskalarina bagimli hale geçer (14,15) . Patolojik dev organeller olusur (lizozom, melanozom). Bunlar genellikle granüle olan hücrelerde görülür (21,22). Lizozomlar ve melanozomlar intrasellüler ortak yoldan orijin alirlar (23). CHS1 gen ürünleri melanozomlar, lizozomlar ve intrasellüler organellerin normal fonksiyonu için gereklidir. Hermanski Pudlak sendromu ile bu açidan benzerdir (21). Ilk tani konulan 67 olgunun ortalama yasi 5,6 yil (En küçügü 4 haftalik; en büyügü 39 yasinda olup, bunlarda ciltte ve saçta hipopigmentasyon ve aile öyküsü pozitiftir). Klinik heterojeniteye etken olarak genetik heterojenite neden gösterilmistir (24,25).


Laboratuvar Bulgulari

Klasik laboratuvar bulgulari hematolojik olarak periferik kan lökositlerinde dev azurofilik- PAS pozitif granüler inklüzyon cisimcikleri görülür (Resim 1 ve 2) (26,27). Kemik iliginde bakilan tüm granüler hücrelerde vakuolizasyon ve dev sitoplazmik inklüzyonlar saptanir (Resim 3)(28). Trombositler ve eritrositler genellikle normaldir. Migrasyon ve kemotaksis bozuklugu dev granüllerin mekanik olarak olusturdugu engellemedir. Dev granüller periferik kan ve kemik iligindeki lökosit serilerinde irregüler sekilde mavi, hafif gri, PAS (+) olarak görülür (29-31). Genislemis sitoplazmik granüller granülosit, lenfosit, monosit, eritroid prekürsörler, histiyosit, mast hücreleri, trombositler, melanositler, schwann hücreleri, nöronlar, renal tübüler epitel hücreleri ve fibroblastlarda görülür (16,17,18,19,20,21,22,23,24,25,26,27,28,29,30,31,32,17,18,19,20,21,22,23,24,25,26,27,28,29,30,31,32,33). Immünolojik bulgular olarak nötrofil ile monosit migrasyon ve kemotaksisinde gecikme görülür. Bunun sebebi dev granüllere bagli mekanik etkiye baglidir. Normal lökosit fagositozu vardir ancak gecikmis intrasellüler öldürme mevcuttur. NK hücreleri normal sayida ve yapida olmasina ragmen fonksiyonlarini kaybetmistir. Antikor bagimli hücresel sitotoksisitede azalma vardir. Sitotoksisitenin olmamasi, dev granüllerde sitolitik protein depolanamadigi için meydana gelir. B hücre fonksiyonu normal oldugu için rutin asilamayi bu hastalar iyi tolere ederler. Immünolojik anormallikler hastalar arasinda degisiklik gösterir (34-37). Deri bulgulari olarak fibroblastlarda dev granüller, cilt ve saçta dev immatür melanozom görülür. Cilt histiyositleri, endotelyal hücreler ve fibroblastlarda vakuolizasyon ve genis kümelesmis melanin granülleri mevcuttur (10,11,12,13,14,15,16,17,18,19,20,21,11,12,13,14,15,16,17,18,19,20,21,22,11,12,13,14,15,16,17,18,19,20,21,22,23,24,25,26,27,28,29,30,31,32,33,34,35,36,37,38,11,12,13,14,15,16,17,18,19,20,21,22,23,24,25,26,27,28,29,30,31,32,33,34,35,36,37,38,39). Oküler bulgular olarak görme potansiyelinde azalma ve retinada nöral krest orijinli dev melanositler görülür (40). Nörolojik bulgu olarak kranial CT ve MR’da diffüz beyin ve spinal kord atrofisi görülebilir. Sinir ileti hizinda belirgin azalma mevcuttur. EMG’de degisiklikler, Schwann ve kas hücrelerinde dev granüller görülür (13,14,15,14,15,16,17,18,19,20,21,22,23,24,25,26,27,28,29,30,31,14,15,16,17,18,19,20,21,22,23,24,25,26,27,28,29,30,31,32,33,34,35,36,37,38,39,40,41).


Moleküler Temel

CHS1 geninin belirlenmesinde önemli ipuçlari beige mouse çalismalarindan elde edilmistir. Gri farelerin uzun yillar insan CHS’un mürine homologu oldugu düsünülmüstür (42). Bu hipotez insan CHS ve gri fare fibroblastlarinin lizozomal yapisal defektlerini tamamlamak için füzyon olusturamamasi ile dogrulanir (43). Ayni zamanda gen haritalama çalismalari ile gri fare ve iCHS genlerinin homolog olduguna dair kanitlar vardir. Beige geni 13. kromozomda yerlesmistir (44,45). iCHS1 genide kromozom 1q42-q43 homolog segmentinde bulunmustur (46,47) .


Fonksiyonel Görüsler

CHS cDNA’nin uzunlugu 13,5 kb’dir (6). Bu da yaklasik 12 kb mRNA’ya (Bir çok dokuda northern blot analizi ile elde edilmistir) denk gelir (7). Tahmin edilen iCHS polipeptidi 3801 aminoasit içerir (5). CHS polipeptidin uzunlugu baska bilinen bir proteine benzemez. CHS polipeptidi bir çok HEAT ve ARM bölgeleri içerir. HEAT ve ARM, tekrarlayici motif protein vezikül transportu ile ilgilidir (6). CHS proteininin C-terminal bölgesi 7 tane ardisik WD40 adi verilen motifler içerir. Bu motifler protein-protein iliskilerini saglar. HEAT ve ARM motiflere benzeyen heliks seklinde bölgeler içeren, c-terminal ardisik WD40 motifleri içeren ve globüler alfa/beta domain içeren tek bilinen protein serin/treonin protein kinazdir, Vps15.Vps15, Vps mutantlari arasinda büyük bir siniftir. Defektif vakuoler protein siniflandirmasi ile iliskilidir. Bu vakuoler proteinler 40’tan fazla komplementasyon grubu içerir (48). Vps 15 membran ile iliskili sinyal iletim kompleksinin bir parçasidir. Intrasellüler protein alisverisini düzenler (49).


Tani

Ciltte ve saçta pigmentasyonu azalmis ve sik enfeksiyon geçirenlerde, histolojik olarak granüler hücrelerde dev azurofilik sitoplazmik inklüzyonlar saptananlarda CHS düsünülmelidir (Resim 4) (50). Nörolojik anormallik, hepatosplenomegali, kanamaya egilim hizlanmis fazda olanlarda görülür. Esas tani moleküler olarak hasta DNA’sinda mutasyon saptanarak konulur. Ancak klinik olarak tipik CHS oldugu düsünülen ancak moleküler olarak farkli mutasyon olanlarda henüz tanimlanmamis mutasyonlar göz önüne alinmalidir (47).


Tasiyici ve Prenatal Tani

Fetal kan örneklerinde genislemis lizozom ve granüller saptanir. Isik yada elektron mikroskobunda fetal saç saftinda dev melanozom saptanabilir. Amniyotik ve koryonik villus hücre kültürlerinde lizozomlarin genisledigi belirtilmistir. Ancak geçerli olan CHS1 geninin saptanmasidir. Bu da kromozom 1q43’tür (51,52).


Tedavi

Spesifik tedavisi yoktur. Enfeksiyonlar tedavi edilir. Kanama diyatezi düzeltilir. Hizlanmis fazin kontrol altina alinmasi gereklidir. Kemoterapi geçici yararlidir. KHT (kök hücre transplantasyonu) ile kismi veya tam iyilik durumu saglanabilir (54,55). Kök hücre transplantasyonu sonucunda immünolojik defekt ve hizlanmis faz düzelir. Hipopigmentasyonda degisiklik olmaz. Nörolojik bulgularda gerileme saptanmamistir (56,57). Hizlanmis faz NK fonksiyonsuzlugu nedeni ile olusur. Kök hücre transplantasyonu yapilanlarda düzelme olusmus ancak mekanizmasi çözülememistir. Familyal lenfohistiyositik sendromda hizlanmis faza benzer klinik görülmekte ve KHT ile bulgulari düzelmektedir. Hastalarin % 15’i 30 yasin üzerine kadar az tedavi gerektiren birkaç enfeksiyon geçirmistir. Bu hastalarda CHS gen mutasyonu saptanmis ancak, amino asid salinimi sonuçlarinda parsiyel fonksiyon bozuklugu saptanmistir. Bunlar arasinda homozigot gen mutasyonu olan ancak klinigin açiklanamadigi bir olgu da mevcuttur. CHS de beklenen yasam süresi, genellikle kötüdür. Hastalarin % 90’i ilk 10 yilinda piyojenik infeksiyon, kanama veya akut fazda kaybedilir. Yapilan bir baska çalismada ortalama yasam 3,1 yas olarak saptanmistir (6).


Chediak-Higashi Sendromuna Benzer Sendromlar

• Griscelli Sendromu • PAID Sendromu • Hermansky-Pudlak Sendromu


Griscelli Sendromu

Griscelli tarafindan 1978’de tanimlanmistir. Ciltte ve saçta degisik miktarlarda hipopigmentasyon ve selüler hücre yetersizligi meydana gelir. Ayirici tanida dev sitoplazmik granüller yoktur. Saçta büyük pigment kümeleri mevcuttur (Resim 5) (58). Melanozitlerde matür melanozom birikimi olur. Bu bozukluk genellikle çocuklukta farkedilir. Sik pyojenik enfeksiyonlar ve atesli epizodlar görülür. Bunlarda gecikmis kutanöz hipersensitivite eksikliginden ve bozulmus NK hücre fonksiyonundan kaynaklanir. Bazi hastalarda ek immünolojik bozukluklar görülür. Bunlar sendroma sekonder olarak olur. Bazi hastalarda CHS’e benzer sekilde hizlanmis bir faz görülür. Hastalara kök hücre transplantasyonu yapilmazsa kaybedilirler. Nörolojik olarak konvülziyon, hipotoni, intrakranial basinç artisi, spastisite, serebellar bulgular gelisebilir. Ancak periferik nöropati yoktur. Griscelli sendromlu farelerde myozin V eksikligi oldugu belirlenmis olup ayni zamanda atipik myozin buna yol açiyor olabilir. Atipik myozin melanozomlarin ve diger sitoplazmik organellerin transportunda rol oynar. Pastural ve ark. (46) genetik analiz gerçeklestirdiler. Insan genomundaki ‘Murine’ dilute bölgesine homolog oldugu düsünülen bölgeleri incelediler. GS’u 15q21 kromozomunda belirlediler. Bu segment myozin Va’ yi kodlayan gen bölgesi olarak bulundu. Bu bölgede akraba olmayan Türk hastalarda nonsense ve missense mutasyonlar saptandi. Böylece GS murine dilute’un insan homologu oldugu belirlendi (45,46,47,48,49,50,51,52,53,54,55,56,57,58,59,46,47,48,49,50,51,52,53,54,55,56,57,58,59,60).


Paid Sendromu (Parsiyel albinizm+immün yetersizlik)

Harfi ve ark. (61) 1992 yilinda 8 Suudi Arabistanli çocukta PAID sendromunu tanimladi. Bu yazarlar bu sendromun CHS’e ve GS’den farkli bir sendrom oldugunu düsündüler. Ancak yapilan son gen haritalari PAID sendromunun 15q21 MYO5A bölgesindeki mutasyonlardan kaynaklandigini göstermistir. Griscelli sendromu ile allellik göstermektedir (61).


Hermanski-Pudlak Sendromu

Okülokütanöz albinizm, kanama diyatezi, çesitli organlarda seroid lipofüksin birikimi ile karakterizedir. Hastalarda degisik derecede saç, cilt ve gözde hipopigmentasyon vardir. Trombosit sayisi normal ancak trombosit fonksiyon bozukluguna bagli kanama vardir. Seroid lipofüksin akciger, karaciger, dalak, böbrek, kolon, kemik iligi, kalp ve lenf nodunda birikir. Hastalarda 30- 40 yaslarinda pulmoner fibrosis meydana gelir. Porto Riko’lularda fazla olarak rastlanir. Dev granüller yoktur. Nörolojik tutulum yoktur. Gen kromozom 10q23 olarak 1995’te saptanmistir. Bu gende veziküler alisveriste rol oynar (62).


1. Beguez-Ceaar AB. Neutropenia cronica maligna familiar con granulaciones atipicas de los leucocitos. Bol Soc Cubana Pediatr . 1943;15:0-900.

2. Sato A. Chediak and Highashi&rsquos disease: probable identity of &ldquo a new leukocytal anomaly (Chediak) &ldquoand&rdquo congenital gigantism of peroxidase granules (Higashi).&rdquo Tohoku J Exp Med . 1955;61:0-201.

3. Moran TJ, Estevez JM. Chediak-Higashi disease. Morphologic studies of a patient and her family. Arch Pathol . 1969;88:0-329.

4. Ramirez- Duque P, Arends T, Merino F. Chediak-Higashi syndrome: description of a cluster in a Venezuelan- Andean isolated region. J Med . 1982;13:0-431.

5. Barbosa MDFS, Barrat FJ, Tchernev VT, Nguyen QA, Mishra VS, Colman SD , Pastural E, Dufourg- Lagelouse R, Fischer A, Holcombe RF, Wallace MR, Brandt SJ, De Saint Basile G, Kingsmore SF. Identification of mutations in two major mRNA isoform of  Chediak-Higashi syndrome gene in human and Mouse. Hum Mol Genet . 1997;6:0-1091.

6. Identification and mutation analysis of the complete gene for Chediak-Higashi syndrome. Nat  Genet . 1996;14:0-307.

7. Perou CM, Moore KJ, Nagle DL, Misumi DJ, Wolf EA, McGrail SH, Holmgren L, Brody TH, Dussault BJ Jr, Monroe CA, Duyk GM, Pryor RJ, Li L, Justice MJ, Kaplan J. Identification of the murine beige gene by YAC complementation and positional cloning. Nat Genet . 1996;13:0-303.

8. Spritz RA. Genetic defects in Chediak-Higashi syndrome and the beige mouse. J Clin Immunol . 1998;18:0-96.

9. Pierini DO, Abulafia J. Manifestaciones cutaneas del sindrome de Chediak-Higashi. Arch Argent  Derm . 1958;8:0-23.

10. Stegmaier OC, Schneider LA. Chediak-Higashi syndrome. Arch Dermatol . 1965;1:0-1.

11. Boxer GJ, Holmsen H, Robkin L, Bang NU, Boxer LA, Baehner RL. Abnormal platelet function in Chediak-Higashi syndrome. Br J Haematol . 1977;35:0-521.

12. Buchanan GR, Handin RI. Platelet function in the Chediak-Higashi syndrome. Blood . 1997;47:0-941.

13. Lockman LA, Kennedy WR, White J G. The Chediak-Higashi syndrome: electrophysiological and electron microscopic observations on the peripheral  neuropathy. J Pediatr . 1967;70:0-942.

14. Misra VP, King RHM, Harding AE, Muddle JR, Thomas PK. Peripheral neuropathy in the Chediak-Higashi syndrome. Acta Neuropathol . 1991;81:0-354.

15. Uyama E, Hirano T, Ito K, Nakashima H, Sugimoto M, Naito M, Uchino M, Ando M. Adult Chediak-Higashi syndrome presenting as parkinsonism and dementia. Acta Neurol Scand . 1994;89:0-175.

16. Page AR, Berendes H, Warner J, Good RA. The Chediak-Higashi syndrome. Blood . 1962;20:0-330.

17. Dent PB, Fish LA, White JG, Good RA. Chediak-Higashi syndrome: observations on the nature of the associated malignancy. Lab Invest . 1966;15:0-1634.

18. Argyle JC, Kjeldsberg CR, Marty J, Shigeoka AO, Hill HR. T-cell lymphoma and the Chediak-Higashi syndrome. Blood . 1982;60:0-672.

19. Rubin CM, Burke BA , McKenna RW, McClain KL, White JG, Nesbit ME Jr, Filipovich AH. The accelerated phase of Chediak-Higashi syndrome: an expression of the virus-associated hemophagocytic syndrome. Cancer . 1985;56:0-524.

20. Spritz RA. The Familial histiocytoses. Pediatr Pathol . 1985;3:0-43.

21. Windhorst DB, Zelickson AS, Good RA. Chediak-Higashi syndrome: hereditary gigantism of cytoplasmic organelles. Science . 1966;151:0-81.

22. Zelickson AS, Windhorst DB, White JG, Good RA. The Chediak-Higashi syndrome: formation of giant melanosomes and the basis of hypopigmentation. J Invest Dermatol . 1967;49:0-575.

23. Orlow SJ. Melanosomes are specialized members of the lysosomal lineage of organelles.        J Invest Dermatol . 1995;105:0-3.

24. Ramirez- Duque P, Arends T, Merino F. Chediak-Higashi syndrome : description of a cluster in a Venezuelan- Andean isolated region. J Med . 1982;13:0-431.

25. Leal I, Merino F, Soto H, Goihman Yahr M, De Salvo L, Amesty C, Brenata A. Chediak-Higashi syndrome in Venezuelan black child. J Am Acad Dermatol . 1985;13:0-337.

26. Donohue WL, Bain HW. Chediak-Higashi syndrome:a lethal familial disease with anomalous inclusions in the leukocytes and constitutional stigmata: report of a case with necropsy. Pediatrics . 1957;20:0-416.

27. White JG. The Chediak-Higashi syndrome: a possible lysosomal disease. Blood . 1966;28:0-143.

28. Blume RS, Wolff SM. The Chediak-Higashi syndrome: studies in four patients and a review of the literature. Medicine . 1972;51:0-247.

29. Kritzler RA, Terner JY, Lindenbaum J, Magidson J, Williams R, Preisig R, Phillips GB. Chediak-Higashi syndrome: Cytologic and serum lipid observations in a case and family. Am J Med . 1964;36:0-583.

30. Windhorst DB, Zelickson AS, Good RA. A human pigmentary dilution based on a heritable subcellular structural defect the Chediak-Higashi syndrome. J Invest Dermatol . 1968;50:0-9.

31. Clark RA, Kimball HR. Defective granulocyte chemotaxis in the Chediak-Higashi syndrome. J Clin Invest . 1971;50:0-2645.

32. Wolff SM, Dale DC, Clark RA, Root RK, Kimball HR. The Chediak-Higashi syndrome: studies of host defenses. Ann Intern Med . 1972;76:0-293.

33. Root RK, Rosenthal AS, Balestra DJ. Abnormal bactericidal, metabolic and lysosomal functions of Chediak-Higashi syndrome leukocytes. J Clin Invest . 1972;51:0-649.

34. Katz P, Zaytoun AM, Fauci AS. Deficiency of active natural killer cells in the Chediak-Higashi syndrome: localization of the defect using a single cell cytotoxicity assay. J Clin Invest . 1982;69:0-1231.

35. Zhao H, Boissy YL, Abdel-Malek Z, King RA, Nordlund JJ, Boissy RE. On the analysis of the pathophysiology of Chediak-Higashi syndrome. . 1994;71:0-25.

36. Deprez P, Laurent R, Griscelli C, Buriot D, Agache P. La maladie de Chediak-Higashi. A propos d&rsquoune nouvelle observation. Ann Dermatol Venerreol . 1978;105:0-841.

37. Valenzuela R, Morningstar WA. The ocular pigmentary disturbance of human study and review of the literature. Arn J Clin Path . 1981;75:0-591.

38. Ballard R, Tien RD, Nohria V, Juel V. The Chediak-Higashi syndrome: CT and MR findings. Pediatr Radiol . 1994;24:0-266.

39. Windhorst DB, Padgett B. The Chediak-Higashi syndrome and the homologous trait in animals. J Invest Dermatol . 1973;60:0-529.

40. Perou CM, Kaplan J. Complementation analysis of Chediak-Higashi syndrome: the same gene may be responsible for the defect in all Patients and species. Somat Cell Mol Genet . 1993;19:0-459.

41. Holcombe RF, Stephenson DA, Zweidler A, Stewart RM, Chapman VM, Seidman JG. Linkage of loci associated with two pigment mutations on mouse chromosome 13. Genet Res . 1991;58:0-41.

42. Jenkins NA, Justice MJ, Gilbert DJ, Chu ML, Copeland NG. Nidogen/entactin (Nid) maps to the proximal end of mouse choromosome 13 linked to beige (bg) and identifies a new region of homology between mouse and human chromosomes. Genomics . 1991;9:0-401.

43. Barrat FJ, Auloge L, Pastural E, Lagelouse RD, Vimler E, Cant AJ, Weissenbach J, Le Paslier D, Fischer A, De Saint Basile G. Genetic and physical mapping of the Chediak-Higashi syndrome on chromosome 1q42-43. Am J Hum Genet . 1996;59:0-625.

44. Fukai K, Oh J, Karim MA, Moore KJ, Kandil HH, Oto H, Burger J, Spritz RA. Homozygosity mapping of the gene for Chediak-Higashi syndrome to chromosome 1q42-q44 in a segment of conserved synteny that includes the mouse beige locus . Am J Hum Genet . 1996;59:0-620.

45. Klionsky DJ, Emr SD. A new class of lysosomal/vacuolar protein sorting signals. J Biol chem . 1990;265:0-5349.

46. Stack JH, Herman PK, Schu PV, Emr SD. A membrane-associated complex containing the Vps15 protein kinase and the VPS34 PI 3-kinase is essential for protein sorting to the yeast lysoome-like vacuole. EMBO J . 1993;12:0-2195.

47. Diukman R, Tanigawara S, Cowan MJ, Golbus MS. Prenatal diagnosis of Chediak-Higashi syndrome. Prenat Diagn . 1992;12:0-877.

48. Durandy A, Breton-Gorius J, Guy-Grand D, Dumez C, Griscelli C. Prenatal diagnosis of syndromes associating albinism and immune deficiencies (Chediak-Higashi syndrome and variant). Prenat Diagn . 1993;13:0-13.

49. Bejaoui M, Veber F, Girault D, Gaud C, Blanche S, Griscelli C, Fischer A. Phase acceleree de la maladie de Chediak-Higashi. Arch Fr Pediatr . 1989;46:0-733.

50. Kazmierowski JA, Elin RJ, Reynolds HY, Durbin WA, Wolff SM. Chediak-Higashi syndrome: reversal of increased susceptibility to infection by bone marow transplantation. Blood . 1976;47:0-555.

51. Virelizier JL, Lagrue A, Durandy A, Arenzana F, Oury C, Griscelli C, Reinert P. Reversal of natural killer defect in a patient with Chediak-Higashi syndrome after bone marrow transplantation. Lancet . 1982;306:0-1055.

52. Haddad E, Le Deist F, Blanche S , Benkerrou M, Rohrlich P, Vimler E, Griscelli C, Fischer A. Treatment of Chediak-Higashi syndrome by allogenic bone marrow transplantation. Blood . 1955;85:0-3328.

53. Mottonen M, Lanning M, Saarinen UM. Allogenic bone marrow transplantation in Chediak-Higashi syndrome. Pediatr Hematol Oncol . 1995;12:0-55.

54. Klein C, Phillipe N, LeDeist F, Fraitag S, Prost C, Durandy A, Fisher A, Griscelli C. Partial albinism with immunodeficiency (Griscelli syndrome). J Pediatr . 1994;125:0-886.

55. Mercer JA, Seperack PK, Strobel MC, Copeland NG, Jenkins NA. Novel myosin heavy chain encoded by murine dilute coat colour Locus. Nature . 1991;349:0-709.

56. Wu X, Bowers B, Wei Q, Kocher B, Hammer JA III. Myosin V associates with melanosomes in mouse melanocytes: evidence that myosin V is an organelle motor. J Cell Sci . 1967;110:0-847.

57. Harfi HA, Brismar J, Hainau B, Sabah R. Partial albinism, immunodeficiency, and progressive white matter disease: a new primary immunodeficiency. Allergy Proc . 1992;13:0-321.

58. Spritz RA. Molecular genetics of the Hermansky-Pudlak and Chediak-Higashi syndromes. Platelets . 1998;9:0-21.